محمد بن سلیمان به نقل از پدرش مىگوید: نزد امام صادق علیه السّلام بودم كه ابو بصیر نفس زنان بر ایشان وارد شد، و چون در جاى خود نشست امام صادق علیه السّلام به ایشان فرمود: اى ابا محمّد! چرا به این تندى نفس مىزنى؟ او در پاسخ گفت: قربانت گردم اى فرزند پیامبر، پیر شدم و استخوانم پوك شده است و مرگم نزدیك است و نمىدانم در آخرت چه وضعى خواهم داشت. امام صادق علیه السّلام فرمود: اى ابا محمّد! تو هم از این سخنان مىگویى؟ ابا محمّد گفت: قربانت گردم چگونه چنین نگویم؟ حضرت علیه السّلام فرمود:
اى ابا محمّد! نمىدانى كه خداوند متعال جوانان شما شیعه را گرامى مىدارد و از سالخورده هاى شما شرم دارد؟ ابو محمّد گفت: قربانت گردم چگونه جوانان را گرامى مىدارد و از سالخورده ها شرم دارد؟ فرمود: جوانان را گرامى مىدارد از اینكه عذابشان كند، و از سالخوردگان شرم دارد از اینكه حسابشان كشد.
ابو محمّد گفت: قربانت گردم این مخصوص به ماست یا همه اهل توحید؟ فرمود: نه بخدا سوگند كه مخصوص شماست نه همه مردم. ابو محمّد گفت: قربانت گردم همانا به ما لكّه اى زده اند كه پشت ما را شكسته، و از آن دل ما مرده، و والیان و فرمانداران به سبب آن خون ما را روا شمرده اند، و آن حدیثى است كه فقهاى ایشان براى آنها نقل نموده اند. امام صادق علیه السّلام فرمود: مقصودت رافضى بودن است؟ ابو محمّد گفت: آرى.

بسم الله الرحمن الرحیم

اهل سنت معتقدند که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فقط در سفر و مواقع عذر از قبیل باران و غیره نماز ظهر و عصر و مغرب و عشاء را به جمع میخواندند. در صورتی که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم به جز موارد ذکر شده یعنی در حضر و مواقع عادی زندگی خود این نوع عمل مینمودند.

برخی از روایات صحیحه از منابع خودِ اهل سنت که دلیل تایید این عمل شیعیان یعنی جمع صلاتین میباشد ذیلا ذکر شده است.